Hoewel online groepssessies soms overweldigend en druk kunnen zijn, heb je cursisten die tijdens deze communicatiemomenten hun grenzen verleggen. Dat zag coach Marijke al een paar keer gebeuren bij Brake-Out Antwerpen.
Normaal starten we iedere Brake-Out-cursusdag met een check-in. Iedereen krijgt dan de kans om te zeggen hoe het met hem of haar gaat. Sinds corona deden we dat noodgedwongen online, ieder vanuit zijn kot. Het was zoeken. We wilden ruimte maken voor uitwisseling en contact met elkaar. "Hoe ist?" mag dan een heel belangrijke vraag zijn in deze tijden, vanuit de groep merkten we een nog veel grotere nood. De cursisten wilden samen dingen kunnen doen. Dat zorgde ervoor dat onze check-in veranderde naar ‘een opwarmertje’. Een kort en krachtig doe-moment met de groep dat telkens zo'n 20 minuten duurde. Enkele van die opwarmers waren het 'corona stellingenspel, waarbij iedereen een groen of rood voorwerp in de lucht moest steken bij akkoord of niet-akkoord. We staken ook samen een mini corona-dansje in elkaar. Iedereen bedacht één beweging en al deze bewegingen werden aan elkaar gezet. Eén cursist stelde zelf spontaan voor om een liedje bij het dansje te zoeken tegen de volgende Zoom-sessie.
Het fijne aan deze manier van werken is dat er plots ideeën uit de groep ontstaan. “Mag ik voor het volgende opwarmertje een aantal quizvragen voorbereiden,” vroeg een cursist. Tegen volgende sessie had ze een aantal quizvraagjes uit een bestaand spel geselecteerd. Wie het eerst een hoofddeksel op had, mocht dan antwoorden. Het was een zalig moment en op het einde kwam de spontane vraag of we dit volgende week niet nog eens konden doen. De Brake-Outer die dit voorbereidde, zag het volledig zitten. Wetende dat online sessies voor haar normaal gezien een hele uitdaging zijn, stond zij op dat moment zo in haar kracht en zette ze haar talent als zichtbare presteerder en grenzenverlegger ten volle in.
Er is geen face-to-face contact, je zit ‘veilig’ achter je scherm. Dat kan ook mogelijkheden geven om grenzen te verleggenMarijke
Een Zoom-sessie kan (soms) zeer overweldigend en druk zijn. De digitale wereld induiken confronteert je met nieuwe prikkels. Plots zit je op een scherm naar jezelf te kijken, zie je de anderen in hun woonkamer, hapert het internet en versta je niet iedereen even goed. Misschien hoor je op de achtergrond van je eigen ruimte mensen babbelen... Wannes, één van onze Brake-Outers, gaf na onze eerste Zoom-sessie aan een vol hoofd te hebben en heel moe te zijn. Voor hem was het te veel geweest. We bespraken dit achteraf in een individuele coachingssessie. Hij wou het zeker nog een kans geven. We beslisten samen om met verschillende kaarten te werken. Op de drie kaarten stonden smileys die drie zaken visualiseerden: 1. Ik zit met een vraag. 2 Ik merk dat het veel begint te worden voor mij. 3. Mijn hoofd zit vol, het lukt niet meer. We spraken met hem af dat hij bij de volgende sessies indien nodig de kaarten omhoog zou steken. Ik zou mijn duim opsteken, zodat hij wist dat ik hem gezien had. We merkten allemaal op dat deze Zoom-sessie beter verliep dan de vorige. Wannes nam heel actief deel. De week voordien was het voor hem niet evident om te volgen in de quiz, nu won hij de quiz!
Voor de week erop had Wannes ook zelf een idee voor onze check-in/opwarmer. Hij stelde een dans voor die we samen met de groep konden doen. We weten dat hij een groot muziektalent als dj heeft. Maar dat hij een danstalent had en de volledige groep kon meenemen en enthousiasmeren… zo hadden wij hem nog niet gezien. Ook dit was een onvergetelijk moment. Er werd keihard gelachen en gedanst. Wannes toonde enthousiast hoe je de pinguïndans deed, wat een medecursist dan weer inspiratie gaf om dit dansje eens binnen haar begeleid werk in de kleuterschool uit te proberen.
Voor ons was het heel tof om te zien hoe een online aanbod voor sommigen ook een soort van ‘veilgheid’ kan betekenen. Er is geen face-to-face contact, je zit ‘veilig’ achter je scherm… en dat kan ook mogelijkheden geven om grenzen te verleggen.
* Wannes is een fictieve naam
