Luister je liever naar dit artikel dan het te lezen? Dat kan! Klik op de speler hieronder.
Véronique startte aan haar danstraining in 2014. “Wij waren van Antwerpen naar Oostende verhuisd en ik zocht iets om in de buurt te doen. Ik danste graag en kwam op de website van Platform-K terecht. In het begin kon ik moeilijk geloven dat dans meer zou worden dan een hobby, zeker ook omwille van mijn beperking. Maar nu sta ik er helemaal anders in. Dans is alles voor mij geworden: mijn hobby, mijn job, mijn leven.”
Intussen heeft Véronique heel wat ervaring op haar palmares: een residentie, het inclusieve danslabo, masterclasses, stages, producties.... “Ik heb geen perfect lichaam, maar dat betekent niet dat ik geen goede danser ben. Dat heb ik geleerd bij Platform-K: je hoeft geen perfecte ballerina te zijn. Ik heb mijn eigen capaciteiten. Mensen waarmee ik samenwerk, vinden mijn beperking soms net speciaal: doordat ik spastisch ben, beweeg ik anders. Soms lukt een bepaalde beweging voor mij niet, dan moet ik die ‘vertalen’, er mijn eigen versie van maken. Zo druk ik ook mijn creatieve stempel op de choreografie.”
Op de planken
In 2022 danste ze mee in Platform-K-productie Het Narrenschip, dat in binnen- en buitenland gesmaakt werd. De compagnie meerde in verschillende Duitse steden aan om te dansen op festivals in Bochum, Bremen en Berlijn. Centraal staan thema’s waar mensen met een handicap dagelijks mee geconfronteerd worden: seksuele zelfbeschikking, onafhankelijkheid en perceptie door anderen. Voor Véronique was het de allereerste keer dat ze danste in een rolstoel. “Ik dacht dat dat beperkend zou zijn, maar dat was helemaal niet zo. Ik heb een dansrolstoel gekocht, daarin is de rugsteun bijvoorbeeld lager, zodat je je bovenlichaam ten volle kan gebruiken. Zo ontdek ik hoeveel ik eigenlijk kan met een rolstoel, dat geeft ook een gevoel van vrijheid. En ik ontwikkelde een nieuwe manier van bewegen, van dansen, van creatief zijn.”
In 2023 stond Véronique voor het eerst op de planken met een productie buiten Platform-K: Whatchamacallit, een performanceproject met Charlotte Goesaert. Daarvoor tourde ze door België, Nederland en Duitsland. In de voorstelling geven de performers de dingen die mensen normaal willen verstoppen bloot. “Het gaat over onze verschillende lichamen, en de verschillende levens die we daardoor hebben. Ik sta op het podium met 3 andere professionele dansers, die allemaal geschoold zijn in klassiek ballet – ik ben dat niet. In het begin was ik daar best onzeker door, had ik schrik om dingen fout te doen. Maar ik ben heel erg gegroeid in mijn zelfzekerheid en weet nu dat ik evenwaardig in die voorstelling sta. De andere dansers hebben me daar altijd in gesteund. En ik kan ook altijd terugvallen op Platform-K voor advies. Hier kreeg ik steeds te horen: ‘Je moet je best doen, maar je moet ook duidelijke grenzen stellen als iets niet lukt. Je beperking is er, en soms vraagt dat aanpassingen. Je mag je noden aangeven.’ Dat is niet altijd makkelijk, maar ik ben daar veel in gegroeid.”
Eindelijk erkend
Wat haar zelfvertrouwen ook een boost gaf, is het feit dat Véronique nu erkend is als professioneel kunstenaar. “Wanneer je als danser meedoet aan een voorstelling, word je daarvoor betaald. Logisch, want je bent 3 maanden voor de voorstelling al heel intensief aan het werken, en ook tijdens de tour. Ik kreeg dus een loon voorgesteld, maar omwille van mijn uitkering moest ik zeggen: ‘ik kan dat niet aannemen’*. Mentaal vond ik dat heel moeilijk: ik kon als danser geen loon krijgen, ondanks dat ik wist dat ik dat wel verdiende. Dat was heel dubbel. Vorig jaar heb ik mijn kunstenaarskaart aangevraagd, daarmee kan je als danser wél een vergoeding krijgen. Het had heel wat voeten in de aarde om die kaart te krijgen, maar hij is er toch gekomen. “Ik was zo blij toen ik dat hoorde. Ik voelde me ‘meer’ danser toen ik eindelijk die erkenning kreeg. Eindelijk kan ik van dansen ook mijn job maken, daar ben ik enorm trots op.”
Wat haar ambities verder nog zijn, naast haar praktijk als professioneel danser? “Ik zou graag dansles geven aan kinderen met een fysieke beperking. En een voorbeeld zijn voor anderen: je kan het wél, al moet je er veel moeite voor doen. Ik zou andere dansers willen helpen om hun dromen waar te maken. Mijn advies is vooral: probéér, en heb geen schrik om te falen. Ik hoop dat meer mensen de durf krijgen om voor hun droom te gaan.”
* De wetgeving rond betaald werk voor mensen met een handicap is heel complex. Meer info daarover kan je hier lezen >>
Platform-K, voor dansers en makers met een handicap
Platform-K maakt professionele dansproducties met dansers met en zonder beperking. We geven dansers met een beperking een hedendaagse dansopleiding. Daarmee vullen we een blinde vlek in het Vlaamse podiumlandschap op.
