Brake-Out pionierde vier jaar geleden met twee groepen in Gent en Leuven. Dit jaar studeerde een tweede lichting cursisten af en in september starten we het nieuwe schooljaar op intussen vijf locaties. Een goed moment om de balans op te maken en te kijken wat we kunnen leren uit vier jaar Brake-Out.
Brake-Out is een opleiding voor jongvolwassenen met een verstandelijke beperking, met ASS of een niet-aangeboren hersenletsel. 18- tot 30-jarigen komen drie jaar lang twee keer per week samen om hun talenten te ontdekken en aan hun toekomstdroom te werken. Maar wat zijn nu de effecten van het leerprogramma? En hoe kunnen we het nog verbeteren? Brake-Out-medewerkster Evelien Neirynck en ambassadeur Jasmien Demeersman onderzoeken het op een wetenschappelijke manier.
Samen met Universiteit Gent en Hogent zetten ze een impactstudie op. Ze wilden weten wat het programma doet voor onze jongeren, welke effecten we zien na drie jaar, wat we daaruit kunnen leren en hoe we onze aanpak nog kunnen bijsturen. Daarvoor interviewden ze heel wat betrokkenen: coaches, deelnemers en supporters van Brake-Out. En ze observeerden de groep tijdens hun activiteiten. Hoe ze daarvoor precies te werk gingen, kan je hier lezen.
Het talentdenken blijft het fundament van het programma, maar we willen nog meer de brug naar het eigen leven leggen.Evelien Neirynck, Brake Out-medewerkster
Evelien: ‘Sterke punten zijn zeker het leren in groep, het partnerschap met supporters en lokale actoren, de holistische insteek, de sterke theoretische verankering en de focus op mogelijkheden en sterktes bij de jongeren.’ Tegelijk liggen daar ook de uitdagingen. Evelien: ‘Brake-Out zit op het kruispunt van welzijn, onderwijs, arbeid, vrije tijd en sociaal-cultureel werk. Maar bij wie klop je dan aan voor middelen en personeel? Een veelomvattend programma als Brake-Out valt overal een beetje tussen. Jammer, want het is net de geïntegreerde aanpak die werkt.’
Maar Konekt zou Konekt niet zijn zonder principes. Evelien: ‘De volgende groepen in Brake-Out betalen alvast geen hogere bijdragen, we zoeken zelf zoveel mogelijk structurele budgetten. Ook de formule puren we verder uit. Het talentdenken blijft het fundament van het programma, maar we willen nog meer de brug naar het eigen leven leggen en ook de rol van ouders en andere supporters samen met hen definiëren. Zo kan het netwerk zelf aangeven hoever ze in Brake-Out meestappen.’
Daarnaast denkt Konekt verder na over de verhouding tussen groeps- en individuele trajecten, meer uniformiteit tussen de verschillende programma’s in de verschillende steden en minder schotten tussen het eerste, tweede en derde jaar. Evelien: ‘Brake-Out startte als een ongelofelijk straf programma. En het wordt er alleen maar beter op.’
Jezelf onderzoeken en evalueren, is noodzakelijk als je met mensen aan de slag gaat. De afgelopen jaren keken we bij Brake-Out dan ook met het vergrootglas naar wat Vlaamse jongeren met een verstandelijke beperking en/of autisme nodig hebben in de overgang naar hun volwassen leven. Daarom brachten we de bouwstenen van de Brake-Out-methodiek in kaart. We onderzochten succesfactoren, aandachtspunten en zichtbare effecten van het leerprogramma.
