Morgen start op Eén het tv-programma Down the road. Daarin trekt Dieter Coppens met zes jongvolwassenen met het syndroom van Down op roadtrip door zeven landen. De presentator vertelt ons hoe hij de hele trip beleefde.
Ik krijg nog steeds sms’en van de deelnemers. Heel tof.Dieter Coppens
Dieter Coppens: “Het programma gaat over grenzen verleggen, letterlijk en figuurlijk. We trekken met een busje door zeven landen, waar we telkens op zoek gaan naar onze eigen grenzen. We laten Pieter, Lisa, Hélène, Kevin, Lore en Martijn zien zoals ze zijn, met hun talenten en hun humor, maar evengoed tonen we de moeilijkheden waarmee ze worstelen.”
“Door op vreemde plaatsen te komen en nieuwe dingen te ontdekken. Niemand kende elkaar op voorhand. Daarom deden we aan het begin van de reis een teambuilding. We bouwden samen een vlot om het water over te steken naar onze tenten. Tijdens de verdere de reis zijn we onder andere zeehonden gaan spotten, werkten we mee in een hotel, trokken we de bergen in, volgden we autorijles, kookten we zelf… Dat zorgde af en toe voor onverwachte reacties. Toen we een kabelbaan naar een bergtop moesten nemen, dacht Kevin bijvoorbeeld dat we naar de hemel gingen. En de hemel stond voor hem gelijk aan sterven. Gelukkig was hij gerustgesteld toen we uitlegden dat we erna gewoon weer terug naar beneden zouden komen. Ook voor mij was de reis één groot avontuur. Ik wist op voorhand evenmin waaraan ik me moest verwachten, maar dat liep allemaal behoorlijk vlotjes."
"Alle deelnemers zijn gewoon individuen, elk met hun eigen karakter, interesses en talenten. Ze zijn heel open en puur en zeggen ze wat ze denken, zonder filter. Dat vond ik persoonlijk heel plezant. De zes voelden elkaar ook goed aan en konden elkaar op de juiste manier aanmoedigen en meetrekken. Toen Kevin - een hevige Club Brugge-supporter - niet op het vlot durfde, porde Pieter hem aan door te zeggen: “Brugge-mannen, die zouden dat zeker doen.” Mét effect, want even later deed Kevin het... "voor Club Brugge!" Net zoals Lisa vaak iets deed voor haar favoriete groep De Romeo’s. De opnames vonden plaats in augustus, maar ik krijg nog steeds sms’en van de deelnemers waarin ze zeggen dat de reis hen toch veranderd heeft. Ze ondernemen meer, helpen meer mee in het huishouden..."
“Ik heb het gevoel dat personen met een beperking steeds zichtbaarder worden in het dagelijks leven, dat er arbeidsplaatsen bijkomen. Dat kan ik uiteraard alleen maar toejuichen. Langs de andere kant durven mensen vaak niet met hen in gesprek gaan. Uit angst iets verkeerd te zeggen of te doen, zeggen ze liever niks. Dat is natuurlijk jammer. Ik zou het heel fijn vinden moest onze maatschappij wat meer gemixt zijn. Zelf ga ik er zeker voor zorgen dat mijn kinderen af en toe contact hebben met de deelnemers, om samen toffe dingen te doen. Het zal voor iedereen een verrijking zijn. Ik heb een bon gekregen om te gaan ontbijten op de plek waar Hélène werkt als opdienster. Daar kijk ik heel erg naar uit."
Down the road
Vanaf woensdag 28 februari op Eén (20u40)
www.een.be/een/down-the-road
